Pinoy Lang

[SLIMZ]

sana ok lang lahat......lalo na nasa samar area.

[PAC-BOY]

lolz dati mahilig ako sa papaya shake kaso nung nasagap ko yun myth medyo naghanap na ko ng ibang shake ma makakahiligan hehe ...

sana ok lang lahat......lalo na nasa samar area.

green k....

[Dale Cardon]

magandang umaga/tanghali/hapon/gabi sa inyong lahat

[Dale Cardon]

Post ulit ako ng mga jokes. pampadami.

[Dale Cardon]

Phone bill.

The phone bill was exceptionally high and the man of the house called a family meeting...

Dad: people this is unacceptable. You have to limit the use of the phone. I do not use this phone, I use the one at the office.

Mom: Same here. I hardly use this home phone. I always use my company mobile.

Inday: So what is the problem? We all use our work telephones.


OO nga naman hehe

[Dale Cardon]

Ang susi ng langit.


Sister: Nagtampisaw po ako sa batis ng kasalanan dahil sa tawag ng laman.

Mother Superior: Bakit nasabi mo yan?

Sister: Si father po! Sinabi po niya sa akin ang pinto sa langit ay nasa pagitan ng aking hita at and susi ay nasa kaniya kaya pinasok niya ang susi sa aking pinto.

Mother superior: Ha? si father? tarantadong pari. Susi pala yun? Sabi niya sa akin trumpeta ni sa gabriel yun. Isang buong taon niyang pinatorotot sa akin yun.

[Dale Cardon]

Lahat yumuyuko sa utos


Kahit ano pa ang estado mo sa buhay...

Taga palasyo man o estero...

Alipin o amo...

Walang pinag-aralan o edukado...

Lahat yumuyuko.














kapag inutos ng BARBERO!

[JOM'S]

green k....

thanks bro Pac-Boy!

[baCCaT]

kumusta mga repapips.. sana ayos lang lahat to-dits.

[Dale Cardon]

Isa sa mga salitang napag-aralan natin sa ****ng Pilipino ay ang salitang NABANSOT.

Kapang ang isang bagay daw ay dapat pang lumaki ngunit ito\'y tumigil na sa paglaki, ang bagay na ito raw ay NABANSOT. Marami raw uri ng pagkabansot ngunit ay pinakamalungkot na uri raw ay ang pagkabansot ng isipan, ng puso at ng diwa.

Ang panahon ng kabataan ay panahon ng paglaki, ngunit ang ating paglaki ay kailangang paglaki, at pag-unlad ng ating buong katauhan, hindi lamang ng ating sukat at timbang. Kung ga-poste man ang ating taas at ga-pison man ang ating bigat ngunit kung ang pag-iisip naman nati\'y ga-kulisap lamang kay pangit na kabansutan. Kung tumangkad man tayong tangkad-kawayan at bumilog man tayong bilog-tapayan, ngunit kung tayo nama\'y tulad ni bondying ay di mapagkatiwalaan-anong laking kakulangan. Kung magkakatawan tayong katawang Tarzan at mapatalas ang ating isipang sintalas ng kay Rizal, ngunit kung ang ating kalooban nama\'y itim na duwende ng kasamaan-anong kapinsalaan para sa kinabukasan.

Kinabukasan, kabataan, tayo raw ang pag-asa ng Inang Bayan. Tayo raw ang maghahatid sa kanya sa langit ng kasaganaan at karangalan o hihils sa kanya sa putik ng kahirapan at kahihiyan. Ang panahon ng pagkilos ay ngayon, hindi bukas, hindi sa isang taon. Araw-araw ay tumutuwid tayong palangit or bumabaluktot tayong paputik. Tamang-tama ang sabi ng ating mga ninunong kung ano raw ang kinamihasnan ay siyang pagkakatandaan. Huwag nating akalaing makapagpapabaya tayo ng ating pag-aaral ngayon at sa araw ng bukas ay bigla tayong magiging mga dalubhasang magpapaunlad sa bayan. Huwag nating akalaing makapaglulublob tayo ngayon sa kalaswaaan at kahalayan at sa mahiwagang araw ng bukas sigla tayong magiging ulirang mga magulang.

Kabataan, tunay na pag-ibig sa bayan, ang tunay na nasyonalismo, ay wala sa tamis ng pangarap wala rin sa pagpag ng dila. Ang tunay na pag-ibig ay nasa pawis ng gawa.

makata ka pala prof hehe